Selamat Pagi

Selamat Pagi,

Waar zouden we zijn zonder de laptop…. Gelukkig heb je hier tot nu toe op de meeste plaatsen gratis internet dus daar maak ik gretig gebruik van.

Gisteren ben ik na een vrij vermoeiende reis aangekomen in Jakarta (voorheen Batavia). De hoofdstad van Indonesië waar ik mijn reis zal beginnen. Aangezien de luchtvochtigheid hier erg hoog is waren mijn kleren bij het verlaten van het vliegveld al doorweekt. Het is dat ik voorlopig genoeg t’shirts bij heb maar ik vrees dat ik er nog een flink aantal van moet bijkopen…. Ik had al op internet gekeken naar een hostel met een hoge rating en dat was de Hunny Hostel. Redelijk simpel ingericht zoals de meeste hostels maar zag er wel leuk en schoon uit.

Na binnenkomst direct kennis gemaakt met een meisje uit Nederland en een meisje uit Frankrijk. Aangezien het al avond was en wij allemaal toch wel honger hadden hebben wij met zijn drieën een leuk geïmproviseerd restaurantje ergens langs de kant van de weg opgezocht. Helaas geen A La Carte maar gewoon eten wat de pot schaft…. Wat het allemaal was, weet ik niet maar het was wel lekker :) Daarna nog ergens een lekkere donut gehaald en een milkshake gedronken om daarna weer terug te keren in onze hostel. Aangezien we alle drie weer vroeg moesten opstaan hebben we maar ons bedje opgezocht voor een heerlijke welverdiende nachtrust.

Momenteel zit ik op het station van Jakarta waar ik de eerste trein naar Bandung heb gemist omdat deze vol zit. De eerst volgende trein gaat drie uur later maar eigenlijk is dit geen probleem aangezien ik nu nog even de kans krijg het Nationaal Monument van Jakarta te bezoeken.

Dit monument ligt op het Merdekaplein en is vlak bij het station. Dit plein wordt gezien als het hart van de stad en is een moderne versie van de oude Hindu-Javaanse lingga en yoni. Het monument is 137 meter hoog en de ‘vlam’ in de top is gemaakt van 35 kilo goud. Ondanks de massa’s toeristen en lokale verkopers, de moeite waard.

Jakarta is een stad zoals vele in Azië. Veel oude krottenwijken langs de weg, waar mannen, vrouwen en kinderen etenswaar proberen te verkopen. Uiteraard heb je in Jakarta ook een moderne wijk met alle bekende kledingzaken. Ook met de taxi gaan is niet anders dan in vele andere grote steden. Ondanks dat de Blue Taxi Company beweert ‘eerlijk’ te zijn is het toch uitkijken. De meeste chauffeurs kunnen niet lezen of rekenen (= altijd te weinig teruggeven), maar als je een keer te weinig geeft, weten ze dat direct… gewoon een kwestie van wennen….

Cappuccino op, t’shirt weer droog door de airco….. ik ga weer op pad !

Groeten vanuit een benauwd Jakarta en tot ziens in Bandung!

Robert