Sucre, Bolivia

Hallo allemaal !

Het is nu zaterdagmorgen en ik ben wat eerder opgestaan om verslag te doen van de afgelopen dagen. Afgelopen donderdagmiddag, na eerst lekker te hebben ontbeten en bij het zwembad te hebben gelegen, heb ik de Pulmantrein genomen vanaf Quijarro. De trein brengt je in 16 uur naar Santa Cruz van waar ik weer hoopte door te reizen naar Sucre. Slapen in de trein dus. De trein was redelijk comfortabel maar niet zo comfortabel als ik had verwacht. Ik had al verhalen gehoord dat je tv’s in de trein zou hebben en een klein restaurantje waar je eten kon kopen. Echter, dit is de Super Pulmantrein en gaat maar enkele keren per week.

Toch viel mijn plek niet tegen. Ik reisde ‘eerste klas’ maar het enige verschil met de tweede klasse was dat mijn stoel redelijk plat kon leggen, zodat je beter kon slapen. Ook waren de stoelen wat beter. In de tweede klasse kon je je stoel niet verzetten en moest je zittend de tijd doorbrengen. De treinreis viel achteraf best wel mee. Wat kletsen met de locals, lezen en genieten van het uizicht.

Onderweg stopte we bij meerdere kleine stations waar door kinderen en volwassenen allerlei etenswaren aan de man werden gebracht. Je kon deze door het raam kopen maar ze liepen ook heen en weer door de train. Ook kon je de trein even verlaten om je benen te strekken.
Toen het eenmaal avond was, was slapen niet zo’n probleem. Wel de dikke Boliviaan die opeens midden in de nacht naast mij zat??? Ook was de wagon waarin ik zat opeens helemaal gevuld met mensen terwijl die toen het nog licht was maar half vol zat. Waarschijnlijk mensen van de tweede klasse die in het donker op zoek gingen naar een vrij plekje in de eerste klasse om wat te kunnen slapen. Toen het licht werd waren ze ook weer verdwenen…. Uiteindelijk ben ik vrijdagmorgen om 08:00 uur in Santa Cruz aangekomen.

Eerder had ik al op internet gezocht of ik een vlucht kon vinden naar Sucre aangezien ik niet zo’n zin had om 16 uur in een bus te zitten. Sucre ligt in de Andes en er gaat geen rechte weg naartoe. Met het vliegtuig is het slechts een half uurtje… Helaas kon ik geen vlucht vinden en wilde ik op de gok naar het vliegveld gaan, in de hoop toch een vlucht naar Sucre te vinden.

Op het station van Santa Cruz heb ik een taxi genomen naar het vliegveld Viu Viu. Het grootste vliegveld in de buurt. De chauffeur had ik verteld dat ik naar Viu Viu wilde en nog maar 40 BOL had. Was allemaal geen probleem en kon ik instappen. Onderweg vertelde ik dat ik naar Sucre wilde maar nog geen ticket had. Met handen en voeten probeerde hij mij duidelijk te maken dat ik niet naar het dure Viu Viu moest gaan maar dat hij een beter idee had….. en bracht hij mij naar het millitaire vliegveld El Trompelino?

Hier bracht hij mij naar de balie, drong gewoon voor en zorgde ervoor dat ik om 12:30 uur een vlucht had voor slechts 25 euro!!!! Dit was tevens de eerste echt eerlijke Zuid Amerikaan. Ik wilde hem mijn laatste 40 BOL geven maar hij gaf mij direct 25 BOL terug aangezien 15 BOL de normale prijs was.... Toch nog 1,5 euro betaald voor een half uur in de taxi plus zijn service. Welkom in Bolivia!

Eenmaal aangekomen in Sucre heb ik weer een taxi genomen naar hostel Dolce Vita, waar ik voor 8 euro een eigen kamer met douche en warm water heb geboekt. Ik was net op tijd want toen ik had ingechecked werd er aangebeld en vertelde de eigenaar dat zij helemaal vol zaten.

In de hostel zaten meerder backpackers van mijn leeftijd en hebben we een lekker Boliviaans biertje gedronken op mijn aankomst. Hier heb ik ook weer de nodige verhalen gehoord en hoeveel maanden zij wel niet aan het reizen zijn…..

De meesten zaten in deze hostel al minimaal twee weken en konden elkaar al redelijk goed. Na wat te hebben gedronken heb ik wat door Sucre gelopen en ’s-avonds ben ik met vrijwel alle gasten van de hostel tapas wezen eten en zijn we nog een cafe ingegaan...

Mijn reis gaat tot op heden nog perfect. Op wat vertraging en de muggenbulten op mijn benen na, vermaak ik mij nog zeer goed. Ik kom nog iedere dag interassante mensen tegen met wie ik dan wat optrek en moet ik ’s-ochtends eerder opstaan om mijn verslag te kunnen typen.

Straks om 09:00 uur heb ik met een Australisch meisje afgesproken en gaan we de voetafdrukken van de dinosaurussen bekijken, net buiten de stad. Morgenochtend ga ik nog een lokale markt bezoeken en neem ik ’s-middags de bus naar Potonsi om de mijnen te bezoeken…..

Tot later!

Robert

p.s. deze email verstuur ik zaterdagavond en heb reeds de voetsporen gezien maar daarover morgen meer....