Bezoek aan de Borobudur
Door: Robert Hansum
Blijf op de hoogte en volg Robert
06 September 2011 | Indonesië, Jogjakarta
Maandag 5 september 2011
Deze dag stond voor mij in het teken van mijn bezoek aan de Borobudur. Door de bevolking uitgeroepen tot een van de zeven wereldwonderen. Echter, er circuleren tegenwoordig vele lijstjes met ‘wonderen van de wereld’ waardoor deze ook wel het ‘Achtste Wereldwonder’ wordt genoemd. De Zeven Wereldwonderen dateren namelijk uit de Griekse oudheid en zijn, op één na, allemaal verdwenen of verwoest. In elk geval kan worden gezegd dat de Borobudur wereldberoemd is….
De Borobudur is gelegen bij de Merapi, de meest actieve vulkaan van Indonesië en is gebouwd in de periode 750-850. De naam stamt mogelijk van het Sanskriet "Vihara Buddha Ur". Dit betekent vrij vertaald "boeddhistische tempel op de berg". De Borobudur is opgebouwd als een grote stoepa. De basis van deze stoepa is 123 bij 123 meter. De stoepa heeft negen etages. De onderste zes zijn vierkant, de bovenste drie rond. De etages vertegenwoordigen de boeddhistische kosmos. Op de bovenste etages bevinden zich 72 kleine stoepa's, die gebouwd zijn rondom één grote centrale stoepa. De grote stoepa staat symbool voor het Nirwana.
De kleine stoepa's vertegenwoordigen van onder naar boven de weg die een boeddhist moet afleggen om uiteindelijk in het Nirwana te worden opgenomen. De open gaten in de onderste stoepa's staan op hun punt (de weg is nog onzeker) en in de bovenste stoepa's vlak, horizontaal (de weg is duidelijk, het geloof stevig). 's-Ochtends dient de Borobudur nog steeds als gebedsoord. Een pelgrim loopt iedere etage zeven maal rond met de klok mee. In de stoepa's bevinden zich beelden van Boeddha. Wie door de gaten in de stoepa's deze beelden aan kan raken ontvangt, volgens het lokale bijgeloof (niet volgens het boeddhisme), het eeuwige geluk.
Helaas lukte het mij niet om op de gebruikelijke 07:00 uur op te staan, met dank aan mijn waterbed, waardoor ik pas om 08:00 uur opstond. Na het ontbijt de bus gepakt en uiteindelijk aangekomen bij de Borobudur. Bij de in/uitgang kwam ik weer Erwin & Bianca tegen die naar de bus terug liepen en de klim naar boven al hadden volbracht.
Mijn klim naar boven duurde toch wel enkele uren. Mede omdat ik wederom tientallen keren met de ‘locals’ op de foto mocht en iedereen een praatje met mij probeerde te maken. Ook had ik de gehele dag voor dit bezoek uitgetrokken, dus had ik geen haast.
Bij de uitgang nog een heerlijke kokosnoot gedronken en wat souvenirs gekocht. Omdat de heenreis met de bus, mij te lang duurde besloot ik een ‘bemo’ te nemen terug naar Yogjakarta. Een ‘bemo’ is een soort bakfiets met motor, voor maximaal twee personen. Al duurde deze reis ook nog bijna een uur….
In Yogjakarta nog wat rondgelopen en heerlijk wezen eten bij een van de beste ‘warungs’ van de stad. Zittend op de grond, langs de kant van de weg en meerdere malen ‘lastig’ gevallen voor massages, horloges of sigaretten. Maar het eten was heerlijk…… !
Bijna alles in Yogjakarta speelt zich af op- en om de hoofdstraat Malioboro en heeft aan de ene kant voornamelijk kraampjes, waar druk gehandeld wordt in kleding, houtsnijwerk, lederen tassen, riemen en toeristische snuisterijen en aan de overkant voornamelijk ‘warungs’, onderbroken door een modern winkelcentrum. In het midden loopt een drukke weg en daarnaast heb je een voetpad, wat ook gebruikt wordt door paardenkoetsen en scooters. Het is iedere keer weer oppassen….
Ook valt het mij op dat het een hele vieze straat is. Overal ligt afval en mensen doen totaal geen moeite om het een beetje schoon te houden. Op het eind van de avond proberen ze het afval op kleine hoopjes te vegen en steken het dan in de fik…. Je zal maar in deze straat wonen of logeren… ??
Omdat het al avond was geworden wilde ik nog ergens wat gaan drinken. Echter, in Yogjakarta zijn geen cafeetjes te vinden zoals wij in Nederland gewend zijn. Met veel geluk kwam ik een restaurantje tegen waar meer backpackers zaten. Een aantal had ik eerder op de dag ontmoet en besloot samen met hen een paar biertjes te drinken. Ook Erwin & Bianca mochten niet ontbreken dus stuurde ik hen een smsje of ze ook een biertje kwamen drinken…. Helaas was toen ze aankwamen het bier op waardoor we genoodzaakt waren het personeel geld te geven om bier te gaan halen in een supermarkt om het vervolgens in hun restaurant op te drinken…. Het is uiteindelijk een leuke avond geworden…. :) hahaha
Groet,
Robert
Deze dag stond voor mij in het teken van mijn bezoek aan de Borobudur. Door de bevolking uitgeroepen tot een van de zeven wereldwonderen. Echter, er circuleren tegenwoordig vele lijstjes met ‘wonderen van de wereld’ waardoor deze ook wel het ‘Achtste Wereldwonder’ wordt genoemd. De Zeven Wereldwonderen dateren namelijk uit de Griekse oudheid en zijn, op één na, allemaal verdwenen of verwoest. In elk geval kan worden gezegd dat de Borobudur wereldberoemd is….
De Borobudur is gelegen bij de Merapi, de meest actieve vulkaan van Indonesië en is gebouwd in de periode 750-850. De naam stamt mogelijk van het Sanskriet "Vihara Buddha Ur". Dit betekent vrij vertaald "boeddhistische tempel op de berg". De Borobudur is opgebouwd als een grote stoepa. De basis van deze stoepa is 123 bij 123 meter. De stoepa heeft negen etages. De onderste zes zijn vierkant, de bovenste drie rond. De etages vertegenwoordigen de boeddhistische kosmos. Op de bovenste etages bevinden zich 72 kleine stoepa's, die gebouwd zijn rondom één grote centrale stoepa. De grote stoepa staat symbool voor het Nirwana.
De kleine stoepa's vertegenwoordigen van onder naar boven de weg die een boeddhist moet afleggen om uiteindelijk in het Nirwana te worden opgenomen. De open gaten in de onderste stoepa's staan op hun punt (de weg is nog onzeker) en in de bovenste stoepa's vlak, horizontaal (de weg is duidelijk, het geloof stevig). 's-Ochtends dient de Borobudur nog steeds als gebedsoord. Een pelgrim loopt iedere etage zeven maal rond met de klok mee. In de stoepa's bevinden zich beelden van Boeddha. Wie door de gaten in de stoepa's deze beelden aan kan raken ontvangt, volgens het lokale bijgeloof (niet volgens het boeddhisme), het eeuwige geluk.
Helaas lukte het mij niet om op de gebruikelijke 07:00 uur op te staan, met dank aan mijn waterbed, waardoor ik pas om 08:00 uur opstond. Na het ontbijt de bus gepakt en uiteindelijk aangekomen bij de Borobudur. Bij de in/uitgang kwam ik weer Erwin & Bianca tegen die naar de bus terug liepen en de klim naar boven al hadden volbracht.
Mijn klim naar boven duurde toch wel enkele uren. Mede omdat ik wederom tientallen keren met de ‘locals’ op de foto mocht en iedereen een praatje met mij probeerde te maken. Ook had ik de gehele dag voor dit bezoek uitgetrokken, dus had ik geen haast.
Bij de uitgang nog een heerlijke kokosnoot gedronken en wat souvenirs gekocht. Omdat de heenreis met de bus, mij te lang duurde besloot ik een ‘bemo’ te nemen terug naar Yogjakarta. Een ‘bemo’ is een soort bakfiets met motor, voor maximaal twee personen. Al duurde deze reis ook nog bijna een uur….
In Yogjakarta nog wat rondgelopen en heerlijk wezen eten bij een van de beste ‘warungs’ van de stad. Zittend op de grond, langs de kant van de weg en meerdere malen ‘lastig’ gevallen voor massages, horloges of sigaretten. Maar het eten was heerlijk…… !
Bijna alles in Yogjakarta speelt zich af op- en om de hoofdstraat Malioboro en heeft aan de ene kant voornamelijk kraampjes, waar druk gehandeld wordt in kleding, houtsnijwerk, lederen tassen, riemen en toeristische snuisterijen en aan de overkant voornamelijk ‘warungs’, onderbroken door een modern winkelcentrum. In het midden loopt een drukke weg en daarnaast heb je een voetpad, wat ook gebruikt wordt door paardenkoetsen en scooters. Het is iedere keer weer oppassen….
Ook valt het mij op dat het een hele vieze straat is. Overal ligt afval en mensen doen totaal geen moeite om het een beetje schoon te houden. Op het eind van de avond proberen ze het afval op kleine hoopjes te vegen en steken het dan in de fik…. Je zal maar in deze straat wonen of logeren… ??
Omdat het al avond was geworden wilde ik nog ergens wat gaan drinken. Echter, in Yogjakarta zijn geen cafeetjes te vinden zoals wij in Nederland gewend zijn. Met veel geluk kwam ik een restaurantje tegen waar meer backpackers zaten. Een aantal had ik eerder op de dag ontmoet en besloot samen met hen een paar biertjes te drinken. Ook Erwin & Bianca mochten niet ontbreken dus stuurde ik hen een smsje of ze ook een biertje kwamen drinken…. Helaas was toen ze aankwamen het bier op waardoor we genoodzaakt waren het personeel geld te geven om bier te gaan halen in een supermarkt om het vervolgens in hun restaurant op te drinken…. Het is uiteindelijk een leuke avond geworden…. :) hahaha
Groet,
Robert
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
