Aangekomen in Bolivia

Eindelijk aangekomen in Bolivia! Al ging dit niet zonder slag of stoot.

Vandaag had ik dus een reisdag en hoopte ik morgenochtend (donderdag) in Santa Cruz aan te komen. Niet dus…. Woensdag om 05:00 uur opgestaan om 06:00 uur de bus te nemen naar Corumba. Ook nog meerdere malen getracht te bellen maar dat lukt nog steeds niet?? Na een busrit van zo’n zes uur, waar de locals het presteren om strak naast mij te gaan zitten, ondanks de lege plekken in de bus, zijn we aangekomen in Corumba. Het grensplaatsje van Brazilië met Bolivia.

Eenmaal aangekomen werd mij direct verteld dat de grens van Brazilië was gesloten i.v.m. een staking, maar dat de grens van Bolivia wel open was?? Of ik soms en nacht in een hotel wilde verblijven en of ik alvast een tour wilde boeken. Ik had al e.e.a. gelezen over oplichtingpraktijken aan de grens en met de gedachte dat zij enkel mij een nacht in Corumba wilden aansmeren, besloot ik toch maar op goed geluk naar de grens te gaan.
Na weer een te dure taxi in Corumba te hebben genomen werd ik twee kilometer verder afgezet bij de immigratiedienst van Brazilië en bleek hij inderdaad gesloten te zijn. Staking! Of ik even de volgende dag terug wilde komen…. Omdat dit niet geheel volgens plan verliep, besloot ik om gewoon door te lopen naar de grens van Bolivia in de hoop dat zij mij wel binnenlieten. Ook deze grenspost was gesloten maar gelukkig enkel voor de lunch maar moest ik toch meer dan een uur wachten. In eerste instantie wilden zij mij geen stempel geven en moest ik lullen als Brugmans dat ik mijn trein moest halen en daarna nog een vlucht had etc etc. Uiteindelijk gaven zij mij toch de stempel. Officieel ben ik dus in Brazilië EN Bolivia…. Ik heb enkel een probleem als ik de komende vijf jaar met hetzelfde paspoort weer naar Brazilië ga. Dan kan ik een flinke boete tegemoet zien….

Misschien als ik morgenochtend nog even tijd heb ga ik nog even terug naar de grens voor de stempel. Staat toch wel leuk in je paspoort.
Vervolgens weer met de taxi, voor een fractie van wat een taxi in Brazilië kost, mij af laten zetten bij het treinstation. Het loket was nog gesloten maar kreeg ik direct te horen dat je alleen contant kon betalen en niet met een creditkaart. Ik was van plan om eerst een kaartje voor de trein van 19:00 uur te kopen en dan ergens te pinnen maar dat ging niet door. Ik weer in de taxi naar de dichtstbijzijnde pinautomaat, werkte niet dus op naar de tweede, werkte ook niet…. Uiteindelijk is de taxi doorgereden naar het grotere Puerto Suarez waar ik eindelijk wel kon pinnen. Viel mij trouwens op dat bij iedere geldautomaat standaard twee zwaarbewaakte politieagenten staan om de boel in de gaten te houden. Leuk plaatsje…

Dus ik mij weer laten afzetten bij het treinstation, is te de trein vol!!!! Volgende trein morgen om 12:00 uur… sta je daar met 34 graden in de bloedhete zon, je backback in je handen voor het station in een plaatsje welke te lelijk en te smerig is om meer dan een paar uur te verblijven. Direct werd ik door iedereen aangesproken om mij te helpen en werd ik naar een hotel verwezen. Ik was bang om in een te klein en smerig hotel te moeten slapen maar niets is minder waar. Deze nacht verblijf ik in de Tamengo Hostel met zwembad en ruime mooie kamers. Samen met een andere toerist uit Australië , zijn wij de enige gasten. Verder zijn hier nog een Duits en een Amerikaans meisje welke als vrijwilligers werken op een school om Engelse les te geven.
Eerst maar een paar baantjes gezwommen en toen wat te eten besteld. Niets bijzonder maart toch lekker. Meer is hier niet te doen dus zitten we maar wat bij het zwembad en hebben we net een film gekeken. Het uitzicht vanaf het hostel is trouwens prachtig aangezien jet hiervandaan over de Boliviaanse kant van de Pantanal kijkt.

Nu is het bijna drie uur in de nacht. We hebben net de fles drank leeg gedronken die ik vanuit Polito had meegenomen en de rest zit nog een film te kijken. Zelf lig ik onderuit op de bank, deze brief te typen.
Mijn plan is nu om morgenmiddag te nachttrein te nemen naar Santa Cruz, waar ik overmorgen om 09:00 uur aankom. Vervolgens neem ik de bus (nog eens 14 uur!) in plaats het vliegtuig naar Sucre waar ik zaterdag, vroeg in de morgen aankom. Vliegtuig was niet te doen aangezien de eerste vlucht om 10:00 uur zou vertrekken en ik deze niet zou halen en de tweede een tussenstop had in La Paz…. Uiteindelijk een flinke vertraging maar omdat ik eerder besloten had de inca-trail niet te lopen, komt het toch nog uit.

Nog even deze brief uploaden en dan naar bed…

Groet,

Robert