Een zeer prachtige reis, helaas zonder Happy End !

Hallo allemaal !

Helaas is het bijhouden van mijn blog niet helemaal gelukt maar ik zal proberen in een later stadium dit alsnog te doen. Er zijn nog genoeg leuke ervaringen te beschrijven…

Wel wilde ik verslag doen van mijn taxirit van Hua Hin naar het internationale vliegveld van Bangkok voor mijn terugreis naar huis. Na drie fantastische weken helaas een eind zonder “Happy End”.

Omdat ik ’s-ochtends zou vertrekken had ik een taxi gereserveerd die mij om drie uur ’s-nachts vanaf ons hotel zou ophalen. De chauffeur was al een kwartier te laat omdat hij zicht had verslapen… Vol goede moed stapte ik achterin de taxi omdat het een rit van drie uur was en ik lekker op de achterbank kon slapen. Tegen de chauffeur had ik gezegd mij maar wakker te maken als ik op het vliegveld was…

Helaas, maar het volgende moment wat ik mij kon herinneren was dat ik naast de taxi liep en aan omstanders moest vragen waar ik was. Ik wist zelfs niet in welk land ik was en die paar omstanders keken mij alleen maar vreemd aan en spraken geen woord Engels. Na ongeveer 20 minuten kwam een “emergency” wagen die mij hielp met mijn eerste verwondingen. Een flinke wond boven mijn linker wenkbrauw en een dikke neus. Vrijwel direct daarna kwam de politie en werd ik naar het ziekenhuis gebracht.

Aanvulling: de chauffeur is tijdens de rit in slaap gevallen en tegen een betonnen afscheiding gereden. Hierdoor is de auto over de kop gegaan en heb ik geen flauw idee hoe ik uit de auto ben gekomen...

Daar aangekomen en nog flink van slag bleef ik maar aandringen dat ik zo snel mogelijk naar het vliegveld wilde en mijn vlucht niet wilde missen. Na een aantal tests moest ik op bed gaan liggen en werd mijn gezicht schoongemaakt en werden voorbereidingen getroffen om mijn wond te hechten. Na vier pijnlijke spuiten voor de verdoving werden zo’n 10 hechtingen gezet en een pleister op mijn neus gedaan. Wederom aangedrongen om zo snel mogelijk naar het vliegveld te gaan. Echter, het ziekenhuis wilde mij in eerste instantie een nachtje houden. Ook de politie wilde mij houden en niet laten gaan voordat ik diverse verklaringen had afgelegd. Ik heb zo veel mogelijk verslag in het Engels opgeschreven (wat zij weer niet konden lezen….) en wilde ik nog steeds naar het vliegveld….

Na betaling van 585 bath ( +/- € 13,00 !!) voor de medische kosten kreeg ik de politie zover om mij naar het vliegveld te brengen (en uiteraard tegen betaling van $ 100,00 !!) Met knipperende koplampen en sirene werd ik naar het vliegveld gebracht. Volgens de politie een rit van bijna 3 uur, maar hij kon het binnen 2 uur halen.. ???)
Op het vliegveld kreeg ik van alles en iedereen alle medewerking. De politie liep zwaaiend met zijn pas alle controles en immigratie voorbij en werd ik naar het vliegtuig gebracht. Het personeel van Emirates was zo vriendelijk om mij Businessclass te laten vliegen en kon ik de eerste zes uur naar Dubai heerlijk slapen. Ook in Dubai kreeg ik overal voorrang en omdat ik een overstap had van ruim twee uur mocht ik in de Businessclass Lounge verblijven en was al het eten en drinken gratis… :) Ook op de tweede vlucht van Dubai naar Amsterdam werd ik in de watten gelegd….

Na aankomst Schiphol heb ik de trein genomen naar Dordrecht en heb ik het thuisfront ingelicht over wat er in Thailand was gebeurd. Mijn zwager Tony en neef Nick waren zo vriendelijk om mij in Dordrecht op te halen en naar mijn vader te brengen. Na alles te hebben verteld ben ik hier voor de zekerheid blijven slapen om de volgende ochtend zo vroeg mogelijk naar de dokter te gaan.

Mijn wond boven mijn oog zag er naar omstandigheden goed uit maar voor mijn neus moest echt de KNO arts naar kijken. Echter, om een juiste diagnose te stellen kan dit pas na 48 uur.

Vrijwel deze hele ochtend heb ik in het ziekenhuis gezeten voor diverse controles en werd op een gegeven moment watten in mijn neus gestopt en wist ik genoeg…. Helaas heb ik wel eens eerder mijn neus gebroken…. 

Een half uurtje later kwam de KNO arts binnen en ging hij mijn neus handmatig “positioneren”. Oftewel, met twee vingers in mijn neus alles recht proberen te zetten. Je kan wel bedenken hoe pijnlijk dit kan zijn… op een gegeven moment voelde en hoorde ik gekraak…

Nu moet ik komende maandag terug naar zowel de huisarts die mijn hechtingen eruit gaat halen alsmede “mijn vaste” KNO arts die ook naar mijn neus gaat kijken en verder gaat bepalen wat er moet gaan gebeuren…. Verder “positioneren”, opereren, of alles zo laten..

Ondanks dit alles heb ik werkelijk een zeer prachtige reis achter de rug en zal dit mij niet weerhouden om zo snel mogelijk weer op reis te gaan.

Maar of ik de komende keer weer een lange taxi rit zou doen, midden in de nacht… ????

De groeten !

Robert