Passeren Allenby Bridge/King Hussein Bridge

De vrijdag (29 april) had ik ingepland als reisdag. In eerste instantie wilde ik de vrijdag gebruiken voor een bezoek aan de Dode Zee en de zaterdag om terug in Amman te komen. Echter, ik had al op internet al gelezen dat het niet zo simpel is om van Israël in Jordanië te komen en daarom had ik besloten om een dag eerder naar Jordanië te gaan en de zaterdag te gebruiken voor een bezoek aan de Dode Zee. Reizen van Jordanië naar Israël zou weer geen probleem zijn….

Het stond op internet en mensen hadden mij al gewaarschuwd dat ik naar Eilat !! terug moest om Jordanië binnen te komen. Dit zou twee dagen kosten om een afstand van 70 km te overbruggen… Wel zou er een kleine grenspost zijn, op ongeveer 200 km ten zuiden van Jeruzalem. De kans dat ze mij daar door zouden laten was 50/50. Afhankelijk van de politieke situatie tussen beide landen.

Op een steenworp afstand van Jeruzalem heb je de beroemde Allenby Bridge (King Hussein Bridge). Deze brug verbindt Jericho (Israël) met de West Bank (Jordanië). Echter, op deze grensovergang laten ze enkel diplomaten, Palestijnen en mensen met een speciaal visum toe die minimaal drie maanden vooraf moet worden geregeld bij de ambassade in Nederland. Deze visum had ik dus niet….

Ik had een buskaartje naar Beit She’an gekocht (200 km) naar het zuiden om het eerst daar te proberen. Zit ik voor in de bus, staat een Duits stelletje naast mij te praten met de buschauffeur. Ze waren vergeten uit te stappen en ik hoorde hen de Allenby Bridge noemen. Toen ik vroeg of zij deze brug gingen passeren besloot ik met hen mee te gaan en het, ondanks dat ik geen geldig visum had, toch te proberen. In het ergste geval lieten ze mij niet door en werd ik terug gestuurd…. :(

Dus wij de bus uit, bus terug genomen en stopten wij ergens in de ‘middle of nowhere’ waar een kleine Israelische grenspost stond. Deze post kon ik moeiteloos passeren. Daarna met een shuttlebus naar de Jordaanse grenspost en hoe dichterbij des te harder mijn hart ging kloppen ….

Bij aankomst werden de paspoorten gecontroleerd en jawel, er werd direct verteld dat ik niet de juiste visum had en ‘terug’ moest. Ik mocht de grens niet over…..

Ik besloot te doen alsof ik van niets wist en dat mij verteld was dat ik met dit visum de grens kon passeren. Na een ‘gesprek’ van ruim een kwartier waarin ik vertelde dat ik ‘met spoed’ naar Amman moest i.v.m. mijn vlucht naar Nederland ging de beambte weg en werd het voor mij zweten. Na ruim een half uur kwam hij terug met twee zwaar bewapende militairen en moest ik achter in de bus gaan zitten. Hier werd mij verteld dat ik ‘illegaal’ de grens wilde passeren en dat ik gearresteerd zou worden…..

Na toch nog een poging om mij door te laten, kreeg ik de opmerking dat dat een grapje was en ondanks dat ik niet de juiste visum had toch de grens mocht passeren….pffffff Andere mensen klappen in de bus…… waarschijnlijk omdat de bus nu verder kon…. :)

Buiten verwachting was ik begin van de middag terug in Amman. Hotel opgezocht en ’s-middags wat wezen drinken met het Duitse stelletje.

Ook hebben we deze middag nog de “Mosque of the Marters King Abdellah bin Al-Hussein” bezocht. Deze moskee is de grootste en mooiste van Amman met twee slanke minaretten en een blauwe koepel. Ook binnen is de moskee volledig in het blauw. Helaas was er net het vrijdaggebed en mochten wij niet naar binnen….

’s-Avonds wat wezen eten in een lokaal restaurantje op de markt bij de moskee…

Volgend verslag: relaxen aan de Dode Zee

Groet,

Robert