De eerste dagen....

Zoals jullie weten zit ik deze Pasen in het altijd mooie maar bloedhete Jordanië. De reden waarom ik naar Jordanië ben gekomen is omdat ik altijd al de heilige stad Petra heb willen bezoeken en daar krijg ik nu de kans voor.

De heenreis is eigenlijk heel goed verlopen. In het vliegtuig veel geslapen en ook de overstap op Boekarest was redelijk comfortabel. Ik zat op het vliegveld in een lekkere relaxstoel en heb nu alle afleveringen van de serie Penoza gezien. Lang uitgezakt met een bak Lavazza koffie kwam ik mijn tijd wel door.

Maar op een gegeven moment dacht ik dat ik werkelijk een groot probleem had. Mijn vlucht naar Amman stond niet op het bord? Toen ik bij de informatiebalie ging navragen werd mij verteld dat ik een ticket naar Damascus had? Echter, Damascus ligt in Syrië en lijkt het mij niet verstandig om daar nu heen te gaan. Ze zouden mij immers ook niet in het vliegtuig toelaten aangezien op mijn ticket duidelijk Amman stond. Wat bleek, ze hadden een tussenstop in Amman en vlogen dan door naar Damascus…. Pfffff.

Na toch nog voor 20JD een visum te hebben gekocht, waarvan ik dacht deze niet nodig te hebben, was ik uiteindelijk rond 03:30 uur in mijn hotel. Deze taxirit was toch wel bijzonder door de vele verkeersborden onderweg met: To Iraqi Border, To Syrian Border en To Saudi Border. Mijn hotel bleek wat lastig te vinden te zijn maar uiteindelijk wist de taxichauffeur mij voor de goede deur af te zetten…

Het Jordan Tower Hotel lijkt van buiten vrij klein maar eenmaal binnen was het mooier dan ik dacht. Dit hotel schijnt ook maar enkele maanden open te zijn en ziet er van binnen gezellig uit. Een gemeenschappelijke ruimte met lekkere banken, een grote tv en voor de liefhebbers weer boeken om te ruilen. Veel tijd om te slapen en te genieten had ik niet want ik had voor de volgende dag een excursie geboekt naar Umm Qais, Ajlun Castle & Jerash.

Om 07:30 uur vertrokken we voor een rit van 2 uur, met zijn drieën opgepropt op de achterbank van een gedeelte taxi, naar Umm Qais. Volgens de Bijbel was het in Umm Qais dat Jezus demonen uit twee mannen in een kudde varkens verdreven heeft, waarna deze varkens zichzelf over de rand van het ravijn geworpen hebben. Helaas waren daar geen sporen meer van te bekennen maar ruïnes waren er voldoende..

We zijn over de eeuwenoude straten gelopen, langs voormalige winkels en een theater dat in zijn hoogtijdagen plaats bood aan 5000 mensen. Vervolgens gingen we naar de rand van het ravijn en daar hadden we een prachtig uitzicht over, aan de linkerkant de West Bank en Israël, in het midden de zee van Galilieo (ook in Israël, tegenwoordig het meer van Tiberias) en rechts de Golan Hoogte in Syrië en de Palestijnse gebieden. Gelukkig was het helder genoeg om alles ook goed te kunnen zien. Stuk voor stuk bijzondere plekken die nogal eens in het nieuws zijn (geweest) en waar nogal wat oorlogen om zijn gevoerd.

Na Um Qais was Ajlun Castle aan de beurt. In 1184 gebouwd door een neef van Saladin op de 1250 meter hoge berg Auf. Dit kasteel is een fraai voorbeeld van militaire architectuur. Vanwege zijn strategische ligging is het gebruikt als deel van de lijn van verdediging tegen de Kruisvaarders. Door het gebruik van duiven kon men troepen in Damascus, jawel, Syrië. :) en Cairo (Egypte) binnen een dag bereiken. Ooit had het 7 torens en een diepe slotgracht maar aardbevingen in 1837 en 1927 hebben het kasteel zwaar beschadigd. Tot slot gingen we naar het hoogtepunt van deze dag, Jerash !

Jerash is een van de beste voorbeelden van Romeinse bouwkunst in het Midden Oosten en is verbazend goed behouden gebleven. In zijn hoogtijdagen had Gerasa (zoals de stad bekend stond in de Romeinse tijd) een inwonertal van 15.000 tot 20.000. De stad was omringd door bouwland en dat maakte dat het een zeer welvarende stad was. We kwamen binnen door de prachtige boog van Hadrianus. Deze man was aan het begin van onze jaartelling keizer van Rome en hij is ook verantwoordelijk voor onder andere de muur van Hadrianus in Groot-Brittannië. Deze boog is gebouwd ter ere van zijn bezoek aan Jerash.

Achter de boog bevindt zich het hippodroom. Sinds enkele jaren worden er in deze hippodroom wagenraces gehouden, als uit de tijd van Ben Hur. Daarna liepen we naar het Oval Plaza of Forum. Deze 90 meter lange en 80 meter brede ovaal gevormde plein was een markt- en ontmoetingsplaats voor de inwoners van Jerash. 56 pilaren omringen het leistenen plein. In de 7e eeuw is er een fontein bij gebouwd.

Vanaf het plein zijn we verder gegaan naar de tempel van Zeus en het zuidelijke theater. In dit theater worden nog steeds voorstellingen gehouden. O.a. Placido Domingo heeft hier opgetreden.

Terwijl we van het uitzicht zaten te genieten dat we over Jerash hadden vanaf de bovenste rijen van het theater kwamen er opeens twee mannen in traditionele kleding het podium op, de ene met een trommel en ander met een doedelzak en begonnen een stukje te spelen. Blijkbaar doen ze dit meerdere malen per dag om de akoestiek (die inderdaad geweldig was) te demonstreren.

Uiteindelijk nog wat rond gelopen door diverse ruïnes en nog wat gedronken op een terrasje bij de uitgang. Daarna weer 45 minuten in de taxi om rond 19:00 uur in ons hotel terug te keren.

Omdat ik besloten had om maandag naar Petra te reizen besloot ik hiervoor de Jet bus te nemen welke al om 06:30 uur vertrekt…. Dus wederom taxi naar het busstation om een kaartje te kopen maar daarvandaan ben ik naar Books@Cafee te gaan. Dit is een restaurant/bar boven een boekwinkel. Hier nog wat gegeten en gedronken om uiteindelijk moe maar voldaan naar mijn bedje te gaan.

Momenteel heb ik de drie uur durende reis van Amman naar Petra ondergaan en zit ik hier mijn verslag te maken. Ik verblijf in Petra in het Valentine’s Hotel en ziet er wederom leuk uit.

Straks ga ik voor een korte wandeling naar Petra en ga ik morgen de gehele dag.

Maar hierover meer in mijn volgende verslag…

Groet,

Robert