Butch Cassidy and the Sundance Kid

Het is nu woensdagochtend en ik zit nu iets moeilijker op mijn stoel als de bedoeling was. Gisteren stond dus paardrijden op het programma. Om 10:00 uur zijn we begonnen aan onze vijf uur durende trip door de Canyon van Tupiza. Het weer is nog prachtig dus we zaten lekker met onze zonnebril en een cowboyhoed op onze paarden. We hadden een eigen gids en hoefden dus niet in een grote groep.

Eigenlijk valt er over het begin weinig te zeggen. Volgens de organisator volgen wij een gedeelte van het spoor welke Butch Cassidy and the Sundance Kid hebben afgelegd ongeveer 100 jaar geleden. Deze heren achtervolgden en beroofden op 3 november 1908 Carlos Pero, manager van de Aramayo Company in Tupiza die onderweg was naar Quechisla om de salarissen van de mijnwerkers te betalen.

We liepen langs prachtig rotsformaties en hadden overal een prachtig uitzicht. Tussen de cactussen, lang smalle paden omhoog en omlaag, langs riviertjes etc etc

Het einde was voor mij minder prettig. Het laatste stuk besloten we de Devils Ride te doen. Een lang stuk, steil naar beneden en flink in galop. Ik dacht het paard aardig onder controle te hebben, echter het paard dacht er anders over. Op een gegeven moment was hij mij zat en flikkerde mij van zijn rug af. @#%$$#@ Wonder boven wonder heb ik alleen een hele zere kont, welke nu bont en blauw is.

Na terugkomst hebben we nog even in het zwembad gelegen en overlegd wat we vandaag (woensdag) zullen doen. We hebben toch maar besloten de dagbus naar Uyuni te nemen i.p.v. de trein. We komen dan ongeveer om 16:00 uur aan en hebben dan nog genoeg tijd om een hotel + excursie naar de zoutvlaktes te boeken. Dus vandaag hebben we weer een reisdag al zie ik er wel tegen op om met mijn zere kont zes uur in de bus te zitten :(

Nou ja, hier gaat alles nog naar ons zin. Het is prachtig weer en we vermaken ons best.

En ja, ik mis jullie allemaal vreselijk…. :)

Groet,

Robert